szkoła rodzenia "pod sercem"

Medyczna literatura mówi stanowczo, że bezpieczniejsze jest dla niemowlaka spanie we własnym łóżeczku, głównie za sprawą zmniejszonego ryzyka SIDS( sudden infant death syndrome), czyli Zespołu Nagłej Śmierci Łóżeczkowej.

Przyczyna tego zespołu nie jest do końca znana, ale jest kilka zaleceń, które zmniejszają ryzyko SIDS. Należą do nich m.in. wyżej wymienione spanie we własnym łóżeczku na twardym materacu i na pleckach, ze smoczkiem w buzi. Dodatkowo, by zmniejszyć ryzyko, zaleca się karmienie piersią, nieprzegrzewanie dziecka i wietrzenie pomieszczenia przynajmniej raz dziennie (szczególnie zimą). Dym tytoniowy, ten w powietrzu i ten w przesiąkniętych nim ubraniach, zwiększa ryzyko SIDS.

Osobiście przed urodzeniem A. byłam przeciwniczką spania z dzieckiem. Ba! Bojąc się SIDS kupiłam monitor oddechu!

Wyszło jak wyszło. Już pierwszej nocy w domu A. spał z nami. W ciągu 8 miesięcy życia w swoim łóżeczku spędził łącznie 2 godziny. Mąż do tamtej pory śmieje się z mojego ,,postanowienia", że Młody będzie spał sam.

Ten przypadek potwierdza, że rodzicielstwo nie jest takie czarno-białe jakby się zdawało. Każdy przypadek jest inny. Zaczęłam się bardzo zastanawiać, czy to spanie z dzieckiem jest aż takim macierzyńskim grzechem?

Zacznijmy od zalet spania osobno:

->zmniejszone ryzyko SIDS- głównie chodzi o możliwość przygniecenia dziecka, zapadnięcie się dziecka w zbyt miękkim materacu rodziców
->więcej intymności małżeńskiej- bo jak uprawiać seks z dzieckiem w łóżku?
->rodzice lepiej śpią, bo mają świadomość, że zrobią krzywdę dziecku

Co-sleeping również ma sporo zalet. Opowiem Wam o nich posiłkując się cuuuuudowną książką, która uratowała poniekąd moje wczesne macierzyństwo- ,,Jak zrozumieć małe dziecko?"

->wspólne spanie to sytuacja budująca bliskość między rodzicami a dzieckiem
-> jesteśmy uwarunkowani genetycznie do spania z dzieckiem- kiedyś dziecko pozostawione samo było łatwym łupem. Zmieniło się to w czasie rewolucji przemysłowej, kiedy wynaleziono światło elektryczne.
->badania pokazują, że spanie z dzieckiem sprzyja rozwojowi emocjonalnemu i społecznemu dziecka
->jest czynnikiem sprzyjającym długiemu karmieniu piersią- nie ma prostszego sposobu karmienia dziecka w nocy, niż wyciągnięcie piersi i nakarmienie leżącego obok dziecka! Noce nie są tak wyczerpujące a sen nie jest rażąco zakłócony.

Co zrobić, jeśli chcemy spać z dzieckiem i chcemy uczynić spanie razem bardziej bezpiecznym?

->najlepiej spać na łóżku o jednorodnej powierzchni- czyli jeden duży materac, tak, by dziecko nie zapadało się na środku w szczelinie!
->należy zabezpieczyć krawędź łóżka, by uniknąć upadku dziecka z łóżka. Może to być materac położony na podłodze albo przystawiony do brzegu łóżka stoliczek.
-> łóżko powinno być pozbawione luźnych poduszek
->najlepiej, by dziecko spało we własnym śpiworku
->rodzice śpiący z dzieckiem nie powinni być nadmiernie zmęczeni i pod wpływem alkoholu, nikotyny lub innych używek
->dziecko nie powinno spać między rodzicami, ale od strony matki, a także oddzielone od starszego rodzeństwa
->zaleca się, by mama spała na boku w stronę dziecka, które powinno leżeć na wysokości piersi matki, a nie głowy
->zaleca się, by matka karmiła piersią- mówi się, że matki karmiące butelką nie mają zsynchronizowanych cykli snu z cyklami dziecka, co prowadzi do zapadania w głębszy sen. Stwarza to ryzyko, że matka nie obudzi się w sytuacji zagrażającej życiu dziecka.

To od Was zależy jaką metodę spania wybierzecie. Bez względu na Waszą decyzję jesteście najlepszymi rodzicami dla swojego dziecka!